۵۰ سال است که مهمترین بخش کاری و زندگیشان را گذاشتهاند تا در مقابل میلیاردها دلاری که کشورهای عرب صرف جا انداختن نام جعلی برای خلیج فارس میکنند بایستند؛ منظور خانواده سحاب است، خانوادهای که تلاش خود را از سال ۱۳۳۸ خورشیدی آغاز کرد، زمانی که هیچکس واکنشی به استفاده از این نام جعلی نشان نداد.
نامی که در کتاب یک کارگزار انگلیسی درخلیج فارس به نام «چارلزبلگریو» آورده شد و پس از آن «عبدالکریم قاسم» و «جمال عبدالناصر» تکرارش کردند. عباس سحاب که موسس نخستین موسسه کارتوگرافی و جغرافیایی در ایران بود، کار خنثیسازی این نام جعلی را از گردآوری نقشههایی از هزارههای گذشته که شاهدان خاموشی بر نام خلیجفارس برای این پهنه آبی بودند آغاز کرد و این نقشهها را در کافه شهرداری ـ محل تئاتر شهر امروزی ـ به نمایش گذاشت.
حاصل این تلاش در سال ۱۳۴۵ خورشیدی، نخستین اطلس خلیجفارس بود، مستند شده با حدود ۳۷۰ نقشه تاریخی بر حقانیت این نام. اطلسی که به گفته محمدرضا سحاب فرزند استاد عباس سحاب، به خاطرش حتی مجبور شد فرش زیر پایش را بفروشد.
با این همه، اطلس به سختی منتشر شد و بسیاری از موسسات جغرافیایی را مجبور به عذرخواهی کرد. پس از عباس سحاب، این یادگاری به محمدرضا سحاب رسید؛ پسری که در موسسه و بر دوش کشیدن این وظیفه ملی جانشین خوبی برای پدر بود و حاصل تلاش هر دو، پنج اطلس گرانبها شد با بیش از ۱۵۰۰ نقشه از گذشته تاریخی که نام خلیجفارس را به گونههای مختلف تایید میکند. نقشههایی که در این متن میبینید، توسط خود محمدرضا سحاب انتخاب و شرحعکسشان نوشته شده است.
او را پدر جغرافيا ميدانند؛ كلوديوس بطلميوس (150 – 87 قبل از ميلاد)، جغرافیدان، نقشهنگار، ریاضیدان و نویسنده قرن دوم میلادی كه در نقشههای جهان خود نام خليجفارس را به نام سینوس پرسیکوس آورده است.
نقشهنگار انگليسي، «سيدني هال» در سال 1821 ميلادي اين نقشه را ترسيم كرده. در اين نقشه كه خاورزمين (Oriens) نام دارد، نام خليجفارس بهصورت Sinus Persicus آمده است.